Chicago Üniversitesinin yaptığı araştırmaya göre, Anne-babalarından nesnelerin şekil ve büyüklüklerinin tanımlarını duyan okul öncesi çocukları, duydukları kelimeleri kendi cümleleri içerisinde kullandıklarında 3 boyutlu düşünme yeteneklerinde önemli ölçüde gelişme kaydediyorlar.
Bu araştırma, okul öncesi çocukların kullanmayı öğrendiği konumsal ve geometrik kelimelerin, bu çocuklar büyüdüklerinde sahip oldukları 3 boyutlu düşünme yeteneklerini, dolayısı ile çocukların matematik ve diğer bilimlerdeki başarısını etkilediğini gösteren ilk çalışma. Fazladan 45 konumsal terim öğrenen ve bunları kullanan çocuklar, sözel olmayan 3 boyutlu düşünme değerlendirmelerinde ortalama yüzde 23 gelişme kaydettiler.
Chicago Üniversitesi’nde psikolog olan ve çalışmayı yürüten bilim insanlarından biri olan Susan Levine, “Ulaştığımız sonuçlar okul öncesi çocukların 3 boyutlu uzay hakkında konuşmalarının, daha sonraki hayatlarındaki 3 boyutlu düşünme yeteneklerinde belirleyici rol oynadığını gösteriyor.” dedi.
Bu bulgu, matematiksel kavramlarla ilişkili kelimelerin çocuklar tarafından erken yaşlarda öğrenilmesinin ne kadar önemli olduğuna dair yeni kanıtlar sunuyor. Psikolog Susan Levine ve meslektaşları, önceki çalışmalarında çocukların erken yaşlarda matematik hakkında konuşmasının matematiğe olan yatkınlıklarının çok büyük oranda artırdığını göstermişti.
Anne babalar ile çocuklar arasındaki ilişki gözlemlendi
Araştırmacılar, bu araştırma için anne-babaları tarafından eşlik edilen 14 ila 46 aylık çocukların görüntülerini 4 aylık aralıklar ile 90’ar dakika boyunca kaydetti. Araştırma için olağan günlük aktiviteleri boyunca çocuklarıyla etkileşim halinde olan annelere öncelik verildi. Çalışma takımı, Chicago bölgesinde ekonomik ve etnik olarak farklı ailelerden 52 çocuk ve 52 birincil bakıcı (anne veya baba) seçilerek oluşturuldu.
Araştırmacılar, hem çocuklar hem de bakıcıları tarafından kullanılan geometrik kavramlarla ilgili sözcükleri kaydettiler. Bu sayede “çember”, “üçgen” gibi 2 ve 3 boyutlu nesnelerin isimlerinin, “uzun” ve “geniş” gibi büyüklük ifade eden kelimelerin, ve “eğik”, “kenar”, “köşe” gibi şekil tanımı yapan kelimelerin kullanımını kayıt altına aldılar.
Matematiksel kelimelerin kullanımı ile ilgili yaptıkları araştırmada olduğu gibi, araştırmacılar, birincil bakıcılar ve çocukların geometrik kelime kullanımı ile ilgili çok çeşitli veriler elde ettiler. Çocukların 14 ile 46. ayı boyunca kaydedilen 13.5 saatlik görüntülerde birincil bakıcılar ortalama 167 geometrik kelime kullandılar. Bu süre boyunca en az geometrik kelime kullanan birincil bakıcı 5 kelime ile yetinirken en fazla kelime kullanan bakıcı ise 525 kelime kullandı.
Çocuklar arasında da benzer bir çeşitlilik mevcuttu. Çocuklarda ortalama kelime kullanımı 74 adet olmasına rağmen, kayıtlarda 4’den 191 kelimeye kadar değişen bir çeşitlilik olduğu saptandı. Araştırma boyunca daha çok kelime kullanan çocukların, daha çok kelime kullanan bakıcılara sahip olduğu gözlendi.
Araştırmacılar, çocuklar 4.5 yaşına geldiğinde, onların nesneleri zihinlerinde ne kadar iyi döndürebildiklerini, bütün halindeki tasarımları ne kadar iyi kopyalayabildiklerini ve farklı nesneler arasındaki 3 boyutlu benzetimleri ne kadar iyi yapabildiklerini değerlendirdiler. Değerlendirmenin sonuçları, günlük etkinlikleri sırasında daha fazla geometrik kelime duyan ve bunları kullanan çocukların, bu aktivitelerde daha başarılı olduğunu ortaya çıkardı.
14 – 46 aylık çocukların geometrik kelimeler öğrenmesinin, farklı nesneler arasında 3 boyutlu benzetimler yapmaları ve nesneleri zihinlerinde döndürebilmeleri üzerinde çok büyük etkisi olduğu gözlendi. Anne-babaları ile yaptıkları olağan konuşmalar sırasında kullandıkları fazladan her 45 geometrik kelime, çocukların nesneleri 3 boyutlu benzetim yeteneklerinde yüzde 23, nesneleri zihinlerinde döndürme yeteneklerinde ise yüzde 15 artışa sebep oldu.
Araştırmacılara göre, anne-babaların geometrik kelime kullanımının artması, çocukların geometrik ilişkilere olan dikkatlerinin ve geometrik problemleri çözme yeteneklerinin artmasına sebep oluyor. Ayrıca araştırmacılar, geometrik dil öğrenmenin, çocukların geometrik problem çözmesi sırasında ortaya çıkan zihinsel yüklenmeyi de azaltabileceğini düşünüyorlar.
Söz konusu araştırma, Amerikan Ulusal Çocuk Sağlığı ve İnsan Gelişimi Enstitüsü tarafından desteklenmiştir.
Kaynaklar:
http://www.sciencedaily.com/releases/2011/11/111109125737.htm
http://news.uchicago.edu/article/2011/11/09/learning-spatial-terms-improves-childrens-spatial-skills
[box]
Konuk Yazar Hakkında: Duran Serkan Kılıç
İstanbul Teknik Üniversitesi Uzay Mühendisliği bölümünde öğrenci olan Duran Serkan Kılıç; bilişim, tarih, edebiyat ve felsefe ile ilgileniyor.[/box]
Yorum Ekle